Jodi Picoult "Bez mojej zgody"

Wydawnictwo Prószyński i S-ka

data wydania 2009

stron 528

ISBN 978-83-7648-166-1

Gdy życie wymaga zbyt trudnych decyzji.

Jestem fanką tej autorki. Już od dawna, od pierwszej przeczytanej jej książki, a było to kilka lat temu. Gdy zobaczyłam na bibliotecznej półce "Bez mojej zgody" natychmiast po nią sięgnęłam. Przeczytałam i jestem pod olbrzymim wrażeniem tej powieści. Moim zdaniem to książka wobec lektury której nie można być obojętnym. Ona szokuje, wzrusza i na długo zostaje w pamięci. W mojej obawiam się, że na zawsze.

Czy zdarzyło się Wam czytać kilkanaście końcowych stron książki przez kilka godzin ? Mnie się właśnie przydarzyło. I to nie dlatego, że czytanie mnie nudziło. Ale dlatego, że zalewałam się łzami, mało powiedziane. Ryczałam jak bóbr. Nad zakończeniem, nad losami głównych bohaterów i nad życiem, które czasem jest zbyt ciężkim brzemieniem. Jedno mnie przestaje dziwić. Zaczynam coraz bardziej rozumieć lekarzy, którzy tracą wiarę w dobrego Boga patrząc na ogrom cierpienia jakie dotyka ich pacjentów.

Picoult jak zwykle napisała po mistrzowsku, jak zwykle podjęła trudne tematy. Główni bohaterowie książki to przeciętna amerykańska rodzina. Tata Brian jest strażakiem i ratownikiem paramedycznym. Sara z wykształcenia jest prawnikiem, ale nie pracuje zawodowo - poświęca się wychowaniu dzieci i prowadzeniu domu. Zajmuje się synem i córeczką. Ale szczęście pęka w chwili, gdy Kate ma dwa latka. Dziewczynka poważnie zachorowuje. Diagnoza jest przerażająca - ciężka postać białaczki. Ratunek posiadanie zgodnego genetycznie dawcy. Brat nie spełnia warunków, dawca z rejestru nie wchodzi w grę. Rodzice Kate decydują się na jeszcze jedno dziecko, by pobrać krew pępowinową. Na świat przychodzi Anna - stworzona przez genetyków idealna dawczyni. Jej życie jest inne niż wszystkich dzieci. Ona choć jest w pełni zdrowa musi wciąż służyć tkankami i narządami siostrze. Oddawać szpik i krew, wreszcie i potrzebna jest nerka. Trzynastoletnia Anna się buntuje i szuka pomocy w sądzie. Ma dość stanowienia o jej byciu dawcą przez rodziców.............................

Temat kontrowesyjny i bolesny. I trudno określić, kto ma rację. Właściwie życie stawia Briana i Sarę pod murem - murem cierpienia i boleści. Nie ma ucieczki, a każdy wybór jakby nie było jest niekorzystny. Czy sąd pomoże rozwiązać kwestię racji w tym sporze ? Czy ona tak naprawdę istnieje ? Czy można podjąć właściwą decyzję ?

Ta powieść nie jest łatwą lekturą. Książka porusza trudną tematykę, pokazuje nieszczęście rodziny, która musi żyć z brzemieniem chorego dziecka, nawrotów choroby, hospitalizacji i ogromnego cierpienia. Pytałam w duszy dlaczego ? Kto i w imię czego zsyła tak bolesne doświadczenia na dziecko i jego bliskich ? Czy patrząc na pasmo choroby można wierzyć w istnienie Boga ?

Wiele, naprawdę wiele emocji towarzyszyło mi podczas czytania i jeszcze wiele zostało we mnie. Warto zagłębić się w lekturę tej niesamowitej i bardzo zarazem smutnej lektury. Spotkałam się z opinią, że to jedna z najlepszych książek w dorobku tej autorki. Sama wszystkich nie czytałam, ale śmiało napiszę - To mistrzostwo literackie. To książka, która zasługuje na miano bestsellera. Powstała jej ekranizacja. Może obejrzę kiedyś ten film, ale najpierw wyciszę emocje to lekturze. A to mi trochę zajmie.

Książka z bibliotecznej półki.