Maria Rodziewiczówna "Kądziel"

Wydawnictwo MG

data wydania kwiecień 2012

stron 208

ISBN 978-83-7779-039-7

O emancypacji i jej wpływie na kobiecą duszę.

Jako mol książkowy mam możliwość przenoszenia się w czasie i przestrzeni kiedy tylko chcę. Jeśli znudzi mnie współczesna rzeczywistość biorę do ręki książkę i cofam się w czasie. Bardzo często czynię to dzieki powieściom Marii Rodziewiczównej. Lubię jej książki, które tak pięknie odzwierciedlają epokę, w której żyła ta wybitna pisarka.

"Kądziel" to kolejna z jej książek, która umiliła mi deszczowy i pochmurny sobotni dzień. Przeniosłam się w czasy, kiedy polskie ziemie zostały rozgrabione przez zaborców. Na Kresach znajduje się majątek, w którym gospodynią jest pani Taida Skarszewska. Wdowa i mama dwojga synów. Jej życie różami usłane nie było. Ale ona nie rozczulała się nad trudnym losem. Owdowiała w wieku 23 lat, musiała samotnie wychować dwójkę dzieci i spłacić długi, jakie obciążały schedę po mężu. Nie było to łatwe, ale ciężką pracą i wyrzeczeniami udało się. Samotna gospodyni miała wielką pomoc w osobie swej siostry. Po jej niespodziewanej śmierci Taida zmuszona jest poszukać kogoś do pomocy w prowadzeniu domu i gospodarstwa. Tylko to nie jest łatwe, bowiem coraz więcej kobietom w głowie przewraca emancypacja..................

"Kądziel" to powieść o kobietach, które żyły zdecydowanie w innych realiach niż dzisiejsze panie. Nurt emancypacji przyniósł pewne zmiany, ale samotnej kobiecie łatwo nie było. Zdobycie wykształcenia nie dawało zawsze upragnionej niezależności. A pracujące panie choćby były perfekcjonistkami i tak miały o wiele trudniej niż ich koledzy. W społeczeństwie panowały zbyt duże przesądy, które głosiły, iż kobieta nie jest w stanie dorównać mężczyźnie w wielu aspektach. Ale i emancypacja przewróciła nieco damom w głowie. Bo wiele kobiet ze skrajności popadło w skrajność uważając bycie żoną i matką, prowadzenie domu za zbędny balast. Co jest lepsze - bycie kurą domową czy samotną , niezależną kobietą ?

Autorka świetnie ten dylemat rozwiązuje. Jej główna bohaterka Taida jest zdania, że można pogodzić i jedno i drugie. Jaka jest pani Skarszewska ? Rozsądna i posiadająca tzw. mądrość życiową. Dobra i bardzo pracowita. Nie szuka sławy i poklasku. Jest dumna z własnej pracy i cieszy się drobnymi sukcesami dnia codziennego. Zachowuje umiar w wielu dziedzinach życia - od wydawania pieniędzy po stosunek do wiary. To bohaterka o gołębim sercu, wrażliwa i uczuciowa, ale zarazem praktyczna i twardo stąpająca po ziemi.

Akcja książki pokazuje nam życie w XIX wiecznym niewielkim majątku na Kresach i w stolicy. Te dwa miejsca różnią się diametralnie. Chyba jeszcze bardziej niż prowincja i duże miasta dziś.

"Kądziel" to książka o kobietach, które musiały w tamtych czasach walczyć o szacunek i uznanie, miały ambicję i chciały realizować swoje marzenia. To wymagało czasem poświęceń i samozaparcia. Ale jakże słodko smakuje wtedy sukces !!

Zachęcam do lektury, w której zawarte są wątki autobiograficzne. Sama Rodziewiczówna podobnie jak Taida zarządzała majątkiem. I doskonale rozumiała kobiety, które musiały walczyć o swoje racje, szacunek i uznanie.

W książce występuje również wątek romansowy- czytelnik może prześledzić perypetie miłosne synów pani Skarszewskiej Kazia i Włodzia oraz poznać prawdziwą z krwi i kości emancypantkę, której nie obce pozytywistyczne hasła - Stasię.

Zachęcam do lektury i przeniesienia się w nieco inne czasy, poznania odmiennych realiów i dzielnych kobiet.

Za możliwość przeczytania lektury dziękuję Wydawnictwu MG.