Małogorzata Braunek&Artur Cieślar "Jabłoń w ogrodzie morze jest blisko"

Wydawnictwo Znak

data wydania 10 październik 2012

stron 198

ISBN 978-83-240-2179-6

 

Niezwykle mądra rozmowa

 

Pani Małgosia Braunek to ikona polskiego kina. Jej filmowe kreacje na zawsze zapisały się w historii. Oleńka Bilewiczówna z "Potopu" (ponoć niektórzy tu zarzucali, że aktorka była niezbyt urodziwa do roli idealnej panny szlachcianki), Iza Łęcka z "Lalki", a wreszcie Basia z serialu na podstawie książki Małgorzaty Kalicińskiej - te role mnie urzekły i zachwyciły w wykonaniu Braunek. Ale o samej aktorce, o jej życiu prywatnym wiedziałam niezbyt wiele. Może to i zasługa tego, że początek kariery tej aktorki przypadł na czasy kiedy nie istniały tabloidy?

 Jaka jest prywatnie odtwórczyni narzeczonej Kmicica? Niezwykle sympatyczna i mądra. Właściwie w tym miejscu pisania o tej książce muszę się Wam do czegoś przyznać. Wzięłam ją do ręki ot tak, by tylko sobie przeglądnąć. I co? Wsiąkłam na amen. Nawet nie wiem kiedy doczytałam się do prawie połowy. Lektura zadziałała na mnie jak magnes i nie mogłam się oprzeć, by nie dokończyć jej od razu. Ta książka to właściwie wywiad rzeka. Szczera rozmowa między dwojgiem ludzi, którzy się lubią, szanują i są pokrewnymi duszami.

Aktorka opowiada o swoim życiu, bardzo szczerze i osobiście. Niczym na spowiedzi wprowadza czytelników w swoje prywatne życie. Opowiada ciekawie i bez zbędnych sensacji. O dzieciństwie, młodości, fascynacji i pierwszych miłościach. Pani Małgosia bardzo ciepło wyraża się o rodzinie i swoich bliskich, opisuje perypetie życia studenckiego i początków pracy zawodowej. Z lektury dowiemy się także o jej rodzinie, dzieciach, mężczyznach życia. O wierze i buddyzmie. O drodze duchowej i pogłębianiu wiedzy o życiu w krajach, gdzie dominuje buddyzm, o podróżach do nich. Ze słów Pani Braunek wyłania się kobieta niezwykle mądra życiowo, spokojna i szczęśliwa, pełna szacunku dla świata i żywych stworzeń. Wspaniała partnerka, matka i profesjonalistka jeśli chodzi o podejście do pracy zawodowej. Wypowiedziom nie brak szczerości i prostoty, nie ma tu jakiegoś sztucznego szukania popularności czy braw. Ot spotyka się dwoje przyjaciół i rozmawia, dyskutuje, polemizuje, wspomina. Podziwiam Panią Braunek za odwagę poszukiwania samej siebie, bo czasem szukając możemy odkryć coś szokującego. Za spokój i rozwagę, za ciepło, które bije z jej osoby i wypowiedzianych przez nią słów. Wspaniała książka, która polecam z całego serca.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Znak.